Hoe zat de Big Ask in elkaar?

Jos D’Haese: “Een paar keer per week trokken we ‘s morgens met een paar RedFox’ers  en onze fameuze rode bakfiets naar een schoolpoort. Zo konden we de scholieren opwachten voor ze naar de les gingen en met hen praten. Op de bakfiets stond altijd een vraag geschreven met drie antwoordmogelijkheden. Iedereen kreeg een pingpongballetje en mocht die in de bak gooien bij het antwoord dat zij verkozen. Dat was echt een toffe manier van werken. We hebben er dus veel moeite in gestoken, maar het was het waard.”

Er waren vragen over onderwijs, seksisme, racisme, sport en democratie. Zijn jongeren daarmee bezig?

Jos D’Haese: “Absoluut! Het is de eerste keer dat op zo’n grote schaal naar jongeren geluisterd wordt. We hebben in totaal ongeveer 7500 meningen opgehaald. Ik woon in Antwerpen, daar alleen al haalden we er 3000 op!

Aan de schoolpoorten merkten we dat de andere jongeren graag discussiëren en ook een gedacht hebben. Je moet het ze gewoon vragen. Vandaar onze boodschap aan alle burgemeester: luister naar de jeugd! In Antwerpen is een kwart van de mensen jonger dan 20, en toch wordt er niet serieus naar hen geluisterd. Dàt wilden we veranderen met onze bevraging.”

Welk thema sprong er het meeste uit?

Jos: “Uit de Big Ask blijkt in de eerste plaats dat jongeren heel bezorgd zijn over het racisme. Ze worden er natuurlijk veel mee geconfronteerd. Mijn vriend Ahmed getuigde hoe twee zwaarbewapende soldaten hem als enige uit een groep haalden om zijn tas en identiteit te controleren. Het enige verschil tussen hem en de anderen was de kleur van hun ogen en hun oorsprong. En we herinneren ons natuurlijk het Whatsapp-schandaal waar Antwerpse agenten racistische uitspraken uitwisselden. Onze grote RedFox-enquête toont dat 30% van de jongeren maatregelen eist tegen racistische politie-optredens.”

Welke oplossingen schuiven ze dan naar voor?

Jos: “Eén jongere op de twee wil investeren in activiteiten die mensen samenbrengen in diversiteit. Dat vinden wij positief en ook logisch. In scholen en sportclubs komen jongeren al heel vaak gemengd samen. We delen de schoolbank, de sportzaal, de middagpauze… we delen zelfs ons huiswerk. Het maakt helemaal niet uit of we van Congolese, Marokkaanse of andere oorsprong zijn.”

Makkelijker gezegd dan gedaan, nee? Hoe kunnen we superdiverse activiteiten stimuleren?

Jos: “Volgens ons heeft het stadsbestuur een grote verantwoordelijkheid in het aanpakken van racisme: zorg ervoor dat er geen ghettoscholen meer zijn - maar meng ze. Ook sportclubs die mensen van alle soorten en origines samenbrengen zijn een bouwsteen voor solidariteit en tegen racisme. Diversiteit kan je organiseren. Dàt is de rol van een stadsbestuur. In plaats van migranten met de vinger te wijzen en stigmatiseren zoals burgemeester Bart De Wever doet, vinden wij dat de stad moet investeren in het samenbrengen van mensen in diversiteit.

We geven zelf het goeie voorbeeld. Jaarlijks organiseren we in Antwerpen zelf een festival dat duizenden jongeren samenbrengt: DiverCity festival. Dit jaar op 6 mei in Park Spoor Noord. Allen daarheen!

De Big Ask in cijfers

Er werden 80 schoolbezoeken gedaan

73 jongeren van RedFox haalden de bevragingen op aan de schoolpoorten

7500 jongeren werden bevraagd

720 pingpongballetjes uitgedeeld en teruggekregen (of toch meestal)

450 contacten opgehaald via snapchat

160 jongeren werden vrijwilliger en haalden mee enquêtes op